تا کی به تمنای وصال تو یگانه                                                                                                                                                                    اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

خواهد به سرآید شب هجران تو یانه                                                                                                                                                         ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

                                                                                                                                                     جمعی به تو مشغولند و تو غایب ز میانه

هر در که زدم صاحب آن خانه تویی تو                                                                                                                        هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو

در میکده ودیر که جانانه تویی تو                                                                                                                                                             مقصود من از کعبه و بت خانه تویی تو

                                                                                                                                                مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه