إِنَّ اللَّهَ لا یَسْتَحْیِی أَنْ یَضْرِبَ مَثَلاً ما بَعُوضَةً فَما فَوْقَها فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ وَ أَمَّا الَّذِینَ کَفَرُوا فَیَقُولُونَ ما ذا أَرادَ اللَّهُ بِهذا مَثَلاً یُضِلُّ بِهِ کَثِیراً وَ یَهْدِی بِهِ کَثِیراً وَ ما یُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفاسِقِینَ (بقره 26)

همانا خداوند از اینکه به پشه‏اى (یا فروتر) یا بالاتر از آن مثال بزند شرم ندارد، پس آنهایى که ایمان دارند مى‏دانند که آن (مثال) از طرف پروردگارشان به حقّ است، ولى کسانى که کفر ورزیدند گویند: خداوند از این مثل چه منظورى داشته است؟ (آرى،) خداوند بسیارى را بدان (مثال) گمراه و بسیارى را بدان هدایت مى‏فرماید. (امّا آگاه باشید که) خداوند جز افراد فاسق را بدان گمراه نمى‏کند.

در پشه تامل کن که با وجود خردی جثه آن،خداوند او را به شکل فیل که بزرگترین حیوانات است خلق نمود و برای آن خرطومی مانند خرطوم فیل خلق کرده به علاوه دو بال و دو شاخ! و دو دست و پای آن را کشیده و دو چشم و گوش آن را شکافته و سرو شکم برای او قرار داده است و جمیع قوایی که در مرمت بدن ضروری است از غاذیه(قوه ای که غذا را تحلیل ببرد و جزو بدن کند)،جاذبه و دافعه و ماسکه و هاضمه و نامیه به ان عطا فرموده و دوبالش داده که به وسیله ی انها به طلب غذا پرواز کند و خرطومش عطا کرد که از آن خون(غذایش) را به داخل بکشد وخرطوم را با وجود نهایت باریکی تو خالی آفرید تا خون به راحتی از آن بالا رود و ان را طریقه فرو بردن خرطوم در بدن حیوانات و مکیدن تعلیم کرد.و آن را از دشمنی انسان آگاه کرد و یادداد که چون انسان دست خود را حرکت دهد قصد آن را دارد پس راه فرارش آموخت و گوش را چنان شنوا گرداند که همهمه ی حرکت دست را از دور میشنود و راه فرار پیش میگیرد

و آن را دو حدقه عطا فرمود که از آن مواضع غذای خود را بببیند و به او یاد داد که به دو دست خود گرد و غبار را از حدقه دور و آن را صیقل دهدو به این سبب است که حیوانات خرد مانند مگس و پشه علی الاتصال دست های خود را به حدقه میزنندو...

برگرفته از کتاب معراج السعادة

الله اکبر....